Ik gebruik niet de originele krikpunten als ik banden wissel bij mijn C1. Ik zet mijn garagekrik voor op een balk ( daar waar de rubberdop zit) en achter direct op de onderzijde van de veren. Kun je van achteraf goed bij en 2 keer krikken en het achterwieltje staat vrij van de grond.

De originele krikpunten zijn inderdaad van een soort rekstaal en ook met het originele krikje niet aan te bevelen om te gebruiken. Als ik onderweg een lekke band krijg bel ik de ANWB. Onverantwoord om met het inferieure krikje langs de weg je band te verwisselen. En om nu standaard een garagekrik achterin te gooien gaat me echt te ver.

Aan dit soort zaken merk je dat je met een budgetautootje te maken hebt. Gelukkig is de techniek ( zowel mechanisch als electrisch) uit Japan. Anders piepten we nog wel anders. Als ik kijk hoe gevoelig de lak voor steenslag is en dat er binnen de kortste keren flinke plekken onder de lak daardoor ontstaan, dat vind ik zeer teleurstellend. Voor onze bugs gaat de aloude slogan op dat franse auto's motorisch lang blijven rijden maar dat de carrosserie met het stijgen der jaren toch Fred Flintstone-achtige situaties gaat opleveren.

Na 3,5 jaar en ruim 65000 km dik tevreden over de techniek maar absoluut niet over de kwaliteit van de koets zelf. En de door jouw beschreven klacht over de krikpunten past daar naadloos bij. Hopelijk denken ze bij de opvolger hierover beter na. Tenslotte is milieuvriendelijkheid ook synoniem met duurzaamheid. Mijn Volvo van 15 jaar oud en 2,5 ton op de teller ziet er qua carrosserie en lakwerk heel wat beter uit dan mijn bug na 3,5 jaar ondanks dat ie het meest ( de Volvo dus) onder winterse omstandigheden wordt gebruikt.